HOE ZIT HET MET JOU FOCUS?

mei 2020 - Laatst zat ik onderweg wat te mijmeren toen ik plotseling een ingeving kreeg over hoe het werkte met onze focus en gedragsverandering. Nog diezelfde dat zette ik wat kreten in mijn Bullit Journal (soort dagelijks werkboek). En dat korte verhaal staat nu hier. Als hypnotherapeut weet ik dat veel mensen dingen willen aanpakken. Of het nu gaat over overgewicht, problemen met de fitheid, gedrag of gewoonten die vragen om verandering, een rijbewijs dat gehaald moet worden of de pijn waarmee je al tijden rondloopt en waar niemand op het oog een oorzaak kan vinden.

Vaak hebben mensen de overtuiging dat focussen op dat probleem het probleem wel zal oplossen. Zeg maar “de wil als trainbare spier”. Anderen zijn snel afgeleid en kunnen lastig focussen. Door te focussen hou je je brein in de “wakkere stand”. Terwijl je brein een bepaalde taak uitvoert, brengt je brein informatie over naar het korte termijn geheugen. Dit geheugen bevindt zich in de zogenaamde dorsolaterale prefrontale cortex. Het is een soort “geheugenbox”. Deze box verzamelt als het ware informatie voor het managen van taken. Focus is belangrijk om te kijken of iets relevant is of niet. Zo kan je handiger, sneller of slimmer met de dingen omgaan. Er zijn hele groepen mensen die als stroming focussen tot religie hebben verklaard. Maar eigenlijk maakt focussen je zwakker!

Zo meteen wil ik je vragen om de onderstaande paar minuten durende video te bekijken. De opdracht is om te tellen hoe vaak de spelers in het wit de bal overgooien. Ga je gang!

Dan komt nu het volgende. Vergelijk het met een wit vel papier waar ergens een stip op staat. Je ziet wel de stip maar niet het vel zelf… Er zijn hier heel leuke proeven mee gedaan tijdens psychologisch onderzoek. Je zag zojuist de video de onzichtbare gorilla is de naam van een psychologisch experiment dat de Amerikaanse hoogleraren psychologie en cognitief psychologen Christopher Chabris en Daniel Simons in de jaren 90 van de twintigste eeuw uitvoerden aan de Harvard-universiteit. Dit stond in het kader van “perceptual blindness.” Het toonde aan dat mensen veel van wat er in hun nabijheid gebeurt niet registreren en er ook totaal geen idee van hebben dát ze die zaken missen. Goocheltrucks maken daar soms ook handig gebruik van. Het heeft overigens niets met lichamelijk slecht zien of blindheid te maken.

Je brein kan zo dingen die minder belangrijk voor je worden naar de achtergrond verplaatsen. Maar spijt komt op als je het lange termijn plaatje uit het oog verliest! Mensen hebben een perceptie blindheid. Dat betekent dat als je naar dit filmpje kijkt dat je of ziet hoeveel ballen er worden gegooid of dat je de gorilla ziet. Slechts weinig mensen tellen en het aantal keren dat de bal wordt overgegooid èn zien de gorilla.

We hebben altijd een bepaalde gerichtheid op de wereld. Om een simpel voorbeeld te geven: je leest nu deze zin terwijl je ogen een groter deel van de pagina zouden kunnen zien (afhankelijk van de afstand). Dit fenomeen noemen we selectieve aandacht of perceptuele blindheid.

Dat hebben mensen ook met hun problemen. Ze schuiven delen van problemen of spanningen naar de achtergrond, want dan is het er niet. Maar deze problemen zijn er wel degelijk. Door het negeren kunnen ze klachten geven. De klachten kunnen van verschillende aard zijn. Soms lijken ze onbelangrijk maar door ze te negeren worden de klachten erger en ernstiger. Ook kunnen spanningsklachten zich onbewust voordoen . Jij bent je daardoor niet bewust van de oorzaak. Pas wanneer er oranje of rode lampjes op je dashboard gaan branden heb jij in de gaten dat er iets mis is of aandacht vraagt.

Branden er lampjes op jouw dashboard of zegt je intuïtie dat iets de aandacht zou mogen krijgen, laat het dan gerust weten!